Benim de ailem hiçbir zaman bunlardan söylemedi bana. Çocukluğumu erken bitirme kararı alıp gençlik ve hayata kendimi erkenden hazırlama kararı aldıktan sonra rastlamaya başladım bu türden olanlara.
Çok fazla alıntı yapmak istemiyorum bunlar hakkında. Birkaç tanesini zaten siz bulacaksınız yazı sonunda; kimisi ise açıklamasında saklı olacak zaten.
Peki neden söylenir bu sözler?
Tecrübe sonucu alışılagelen atasözlerini kullanmak yerine canı sıkılan insanların g.tünden uydurması sonucu oluşurlar. Arkasına bir durum veya olayı alıp aynı olayı yaşamış birkaç mürit daha bulunduğunda 'tadından yenmez' kıvama geleceklerdir.
Hayatımdaki yerini bilemiyorum. Hiç yol gösterici olmadı bu tip sözler. Ben sadece bildiğimi okudum ve gelebileceğim noktanın çok çok gerisindeyim. Belki de 'Her zaman umut vardır' a inanmam gerekirdi. Bilmiyorum artık önemi de yok zaten.
Filmlerde veya şarkılarda duyduğum sözler vasıtası ile prim yapmaktan alıkoyamadım kendimi bazen. Eh, herkesin utandığı anıları vardır sonuçta. Ama öyle güzel yerlere uyan sözler biliyordum ki; içimde duracağına herkes duysun diye söyledim hepsini gitti.
Ve ailem bana hiçbir zaman böyle afili şeyler söylemedi. Tek tavsiyeleri 'çalış ve hayatını kurtar' oldu. Bende diğer sözlerin en başına yazdım onu. Uygulamasına gelince; zaman gösterir. Bu yazıyı burada bitiriyorum. Şarkı da yok. Diğer yazıda görüşmek üzere. Esenle kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder