Kaç sene oldu hala adam olabilmiş değilim gibi. Hadi ne zamandır adam olamadığımı bir kenara bırakalım; 2008'de bu blogu açtığımda hiçbir beklentim ve amacım yoktu. Sadece içimden geldiği zamanlarda yazacaktım.
Yüzlerce yazı, onlardan daha fazla taslak, yayından kalkanlar, hiç yayınlanmayanlar falan derken 1000'den fazla yazı olmuş buralarda.. Birkaç gündür onların hepsini okumakla uğraştım. Gençmişim, aklım başımda değilmiş diyorum taa ki son birkaç yazıya kadar. Hayatımı hep olduğu gibi yalın bir halde aktarmışım satırlara. Sonra hiçbirşey beklemeden 'eyvallah; görüşmek üzere' demişim sayfa sonlarında.
Bu sefer laf olsun diye yazıyı gereksiz yere uzatmayacağım. Sıkıldım gerçekten artık. Yeter; yıllardır yolunda gitmeyen şeyler için hep evreni ve kaderi suçladım. Hiçbir şeye elimi sürmeden oturduğum yerden birisinin gelip hayatımı değiştirebileceğine inandım. Birileri hep geldiler, biraz vakit sonrasında hep gittiler. Benim için değişen birşey yoktu; çünkü kendi kararsızlığım ve mutsuzluğumdan ödün verip hiç fedakarlık yapmadım. Sadece kafamı öne eğip bana gelen rüzgarın yüzüme umarsızca vurmasına göz yumdum.
Hadi onu bunu da siktir ettim; ben bu koca kıçımı kaldırmadan daha birşey düzelmeyecek gibi. Ben hayatımı düzeltmeye gidiyorum.
Her neyse; siktir et. Kapatıyorum blogu falan. Dağılın.
Burayı terket.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder